شکر

شکر به عنوان یکی از عناصر اصلی در تهیه فرآورده های قنادی و دسرها کاربرد داشته و برای شیرین کردن ماده غذایی استفاده می‌شود، منشأ گیاهی دارد و در واقع از نیشکر و یا چغندر قند به دست می‌آید.

این ماده به طور طبیعی در انواع مواد غذایی مانند شیر، میوه ها و عسل موجود است. مقدار مشخصی از قند در رژیم غذایی به عنوان انرژی برای تامین سوخت و ساز عضلات و خوب کار کردن مغز ضروری است.

از زمانی که محصولات شکر گسترده شد، مصرف آن به میزان ۲۰ درصد افزایش یافته است. در رستوران‌ها و مجالس انواع نوشیدنی‌های شیرین، بستنی، شیرینی و شکلات سرو شده که در آن‌ها استفاده چشمگیر از شکر محسوس است.

در هنر آشپزی کلمه قند به ساکاروز کریستالیزه شده اشاره دارد. از نظر شیمیایی، ساکاروز نوعی دی‌ساکارید است، درست مثل مالتوز که از دانه‌ها و لاکتوز که از شیر است. شکر علاوه بر این که باعث شیرینی می‌شود، تغییراتی در پخت ایجاد می‌کند. برای مثال شکر تشکیل گلوتن در آرد گندم را کاهش می‌دهد. به همین دلیل غذاهایی که شکر بیشتری در پخت آن‌ها استفاده می‌شود، بافت نرم‌تری دارند. شکر هم‌چنین دارای ترکیبی به نام هیدروکسی به معنی جذب و حفظ رطوبت است. به همین دلیل به ترکیبات پخته شده مثل نان و کیک کمک می‌کند تا تازه‌تر بمانند و دیرتر خشک شوند. در ادامه مقاله درباره انواع شکر و تفاوت بین آن‌ها صحبت خواهیم کرد. با ما همراه باشید.

در صورتی که این شکر در شرایط مناسب و در بسته بندی‌های نفوذناپذیر در برابر رطوبت نگهداری شود، قابلیت نگهداری نامحدودی خواهد داشت.

انواع شیرین کننده ‏های تصفیه شده:

شکر سفید:

این محصول تحت نام‏ های ساکارز ، شکر ، شکر چغندری ، شکر نیشکری ، شکر تصفیه شده یا شکرگرانوله عرضه می ‏شود. این محصول از شربت نیشکری یا چغندری تولید می ‏شود.

شکر خام:

شکر خام شکری است که مراحل کامل تصفیه بر روی آن انجام نشده ، این شکر درشت ‏تر از شکر سفید است و رنگ قهوه‏ای دارد.

به دلیل آن که این شکر حاوی باکتری‏ ها ، مخمرها و یا حشرات است ، کارخانجات صنایع غذایی عمدتا پس از تصفیه و تا حدودی خالص سازی آن ، از این محصول استفاده می‏ کنند و محصولاتی نظیر شکر دمرارا ، توربینادو و ماسکووادو را عرضه می ‏کنند.

شکر قهوه‏ای:

از اضافه کردن ملاس به شکر سفید تهیه می ‏شود.

شکر قنادی (پودری):

به این نوع شکر مقداری نشاسته ذرت اضافه می ‏شود تا از ایجاد کلوخه در آن جلوگیری گردد.

شربت ذرت:

عنوان HFCS نیز شناخته می ‏شود. بسیار محلول بوده و محصولات نانوایی ‏ای که با آن تهیه می ‏شوند نرم ‏تر از آن هایی است که با شکر تولید می ‏شوند. شیرین و گران است و از تبدیل گلوکز به فروکتوز در نشاسته ذرت حاصل می ‏گردد. این ماده را می ‏توان به میوه ‏های فریز و قوطی شده، نوشیدنی‏ ها، شربت‏ ها و غذاهای بسته ‏بندی شده دیگر اضافه کرد.

از اثرات این شربت می ‏توان به کاهش کریستالیزاسیون ، افزایش طعم ، کاهش ایجاد کف، افزایش نقطه انجماد، افزایش غشاء اسمزی، کاهش ویسکوزیته و در محصول تولیدی اشاره کرد.

دکستروز:

فرمی از گلوکز است که از نشاسته ی ذرت تولید می ‏شود و در صنایع غذایی کاربرد دارد.

ملاس:

شربتی تیره و سنگین است که در جریان پروسه شکر تولید شده و طعمی قوی دارد. این محصول منبع خوبی از منگنز (۴/۴۸ میلی ‏گرم) نیز به حساب می ‏آید.

الکل‏ های قندی:

مانیتول، سوربیتول و زایلیتول (یا گزیلیتول) از جمله این موارد هستند. الکل ‏های قندی در برچسب غذایی کیک ‏ها و آبنبات‏ های سخت تحت عنوان Sugar free عنوان شده‏ اند.

سوربیتول:

سوربیتول فرم الکلی ساکارز است که در میوه‏ ها و سبزی ‏ها به طور طبیعی موجود بوده و از شربت ذرت به دست می ‏آید.

مانیتول:

فرم الکلی مانوز است که در آناناس، زیتون، سیب ‏زمینی شیرین و هویج به طور طبیعی وجود دارد. از علف‏ های دریایی استخراج شده و در غذاهای رژیمی مصرف می‏ شود.

زایلیتول (قند چوب):

فرم الکلی زایلوز(گزیلوز) است و به عنوان شیرین‏ کننده در آدامس‏ ها و غذاهای رژیمی استفاده می ‏شود.

کلیه محصولات فروشگاه اینترنتی رویسا اصل و فاقد هرگونه مواد افزودنی میباشد.

• بسته بندی: ۰٫۲، ۰٫۵، ۱، ۵، ۱۰ و سفارش با هر وزن.
• جهت دریافت قیمت عمده و سایر اطلاعات فروشگاه اینترنتی رویسا با ما تماس حاصل فرمائید.